Een goede trimmer ...?

16 Februari 2022

De trimmer vraagt u het hemd van het lijf...uw naam, adresgegevens, de naam, geboortedatum, gezondheidsaspecten van de hond, waar uw dierenarts is gevestigd en wanneer het dier het laatst een check up gehad heeft? Wanneer voor het laatst getrimd, hoe was hij bij de vorige trimmer?
en neemt bij het eerste bezoek de tijd om samen met u de hond op tafel te zetten en de opties te bespreken die mogelijk zijn. De conditie van de vacht, de hond, diens huid spelen mee evenals de faciliteiten van de salon en de eigen wensen. Rassen kennen trimvoorschriften waar in principe vanuit gegaan wordt. Het kan zijn dat uw eigen wensen afwijken van de geldende trimstandaard. Misschien wilt in plaats van de gebruikelijke gladde schedel het kuifje op de schedel van uw Engelse cocker behouden. Ziet u graag een lange vlag aan de staart van de Schnauzer, of wilt u wel een snor maar geen baard aan de Doodle.
Een qua samenstelling of structuur afwijkende vacht, achterstallig onderhoud en vervuiling kunnen tot een andere dan de meest gunstige behandeling leiden.
Het komt geregeld voor dat dieren bepaalde aanrakingen, behandelingen niet verdragen. Denk dan aan dieren waar in hun jeugd geen aandacht besteed werd aan aanraken, optillen, vasthouden, verzorgen.
Niet iedere trimmer heeft de tijd en de faciliteiten om zulke dieren te behandelen.
Het komt helaas wel eens voor dat de hond er na behandeling anders uitziet dan de bedoeling was. Dat kan een simpel maar desastreus uitgepakt misverstand zijn, zoals een andere perceptie van de term 'korter', 'als puppy', een 'beetje bijwerken' etc. Wat dikwijls voorkomt is de onmogelijkheid om een gebruikelijke behandeling of model toe te passen. Een foto kan verduidelijking bieden maar daarin schuilt een gevaar; De professioneel geschoten foto van de showkampioen (waarin vele wekelijkse uren trimwerk, trucjes als haarlak en fotoshop) Vormt een mooi streven maar is vrijwel niet te evenaren in de gemiddelde huishond.
'Een trimbeurt is niet duur, het is veel geld!' Professionele trimmers hebben een beroep, en geen hobby. Het zijn zelfstandigen die net als iedere andere zelfstandige een uurtarief hebben, dat is in Nederland ongeveer 35 a 50€, soms nog iets meer per uur.
Ook al lijkt dat veel, de meesten rekenen niet al hun uren. In het uurtarief horen 21% btw, materialen, bedrijfsruimte, bedrijfsaansprakelijkheid verzekering, energie, reiniging en desinfectie en dergelijke te zijn meegenomen. Eigenlijk zouden ook niet-op-komen-dagen-klanten, bij-/nascholingen, verlof-/vrije dagen/vakanties moeten worden doorgerekend. Slechts een paar procent van de trimmers heeft een arbeidsongeschiktheidsverzekering en een enkeling een pensioenregeling!
Als er standaardtarieven per ras zijn vastgesteld zijn die meestal 'vanaf' en gebaseerd op de gemiddelde hond/vacht die goed is onderhouden. Een geklitte hond of een zeer bange/ over beweeglijke hond vraagt meer tijd, en zal daarom meer kosten.
'onze trimster is gestopt'...Dikwijls is dat omdat er ooit met veel te lage tarieven is gestart. Een trimbeurt van anderhalf uur waar 45€ incl. 21% btw voor gerekend wordt is niet rendabel. Met zulke tarieven moeten er zoveel trimbehandelingen in korte tijd gedaan worden dat men zich over de kop werkt. Burn-out komen erg veel voor en leiden helaas meestal tot bedrijfsbeëindiging.
Als trimmer pleeg je hoe dan ook roofbouw op je lichaam. Je bent de hele dag in een ongezonde situatie door de rondvliegende huidcellen en haartjes in de lucht. Hoewel er veel aandacht besteed wordt aan ergonomische tafels, baden, gereedschappen blijft het trimmen fysiek een veeleisend beroep. Veel collega's moeten bepaalde trimtechnieken of grotere honden weigeren omdat ze het fysiek niet meer kunnen, of stoppen er vervroegt helemaal mee. Talloze collega's zijn geopereerd of volgen therapieën door beroepsklachten.
Er zijn momenteel heel veel honden 'met trimvachten' en er is een oplopend tekort ontstaan aan allround trimmers. De telefoon staat nergens stil en niet zelden stuit men op wachttijden van twee, drie maanden.
De trimopleidingen leiden veel enthousiaste aspirant trimmers op. Deze cursisten moeten in praktijkstages hun vlieguren maken en helaas is er (zoals in vele branches) een tekort aan allround stageadressen.
De kans dat een beginnend, gediplomeerd trimmer alle rassen heeft gezien/getrimd wordt daarmee kleiner.
Dat wil niet zeggen dat een startende trimmer gemeden moet worden want de meesten gaan na het examen door met het volgen van specialistische techniek- of ras-gerichte workshops. Misschien mag uw hond een keer mee zodat deze starter zich straks een specialist van uw ras mag noemen?